“Ik heb het geweten!”

Aan iedereen die ik ken en die mij dierbaar is.

Ik geloof van mijzelf dat ik niet bekend sta als iemand die pessimistisch in het leven staat. Ik zie graag de positieve dingen en ik houd van het leven dat, als ik het voor het zeggen had, nog tientallen jaren mag doorgaan. Ik zie veel mooie dingen gebeuren en zelf heb ik nog een kast vol plannen.

Maar aan de andere kant: ik ben niet blind en als ik naar de wereld kijk, dan loop ik niet direct over van vreugde. Ik zie veel ontwikkelingen die niet wijzen naar een vrolijke toekomst. Kijk maar even met me mee.

Waarover ik mij het meest zorgen maak is het klimaatprobleem. Het staat langzamerhand vast dat er in de aardse atmosfeer zich processen voltrekken die wij mensen veroorzaakt hebben, maar die we niet kunnen beheersen. In het Verdrag van Parijs is bepaald wat wanneer klaar moet zijn om onvoorstelbare rampen te voorkomen, maar het heeft nauwelijks nog tot meer besef van urgentie geleid. We gaan rustig door met wat we al decennialang aan het doen zijn: Opmaken, verbrassen en vervuilen van wat de Aarde ons te bieden heeft.  Onze leefstijl wereldwijd, laten we die samenvatten als economische groei, is door Parijs niet wezenlijk veranderd en het ziet er ook nog niet naar uit dat dat gauw zal gebeuren. En juist daarin zijn drastische veranderingen dringend nodig. Het klimaatprobleem is als gevolg van onze leefstijl ontstaan en met inzet van dezelfde leefstijl proberen we het nu op te lossen. Een nogal opvallende denkfout, dunkt mij. Als we de klimaatverandering tot staan willen brengen zullen we grote offers moeten brengen en moet het menselijk gedrag radicaal anders worden en daar zullen we heel snel mee moeten beginnen. Onze planeet is niet meer tegen onze hebzucht en agressie opgewassen. Intussen dienen de eerste echt voelbare ontsporingen van het klimaat zich aan. Ik zou bv. nu niet graag in Kaapstad wonen waar nauwelijks meer drinkwater is. Het klimaatprobleem overstijgt alle andere problemen omdat de leefbaarheid van de Aarde ermee op het spel staat.

Behalve de klimaatverandering is er nog een stapel andere verontrustende ontwikkelingen. Je kent ze wel, maar laat ik voor het beeld enkele ervan op een rijtje zetten:

• vervuiling van de rivieren, zeeën en oceanen (plastic soep) en overbevissing;
• toenemende oorlogsdreiging, een nieuwe wapenwedloop en openlijk dreigen met het gebruik van kernwapens;
• dreigende wereldwijde massamigratie als gevolg van klimaatverandering, overbevolking, voedsel- en watertekorten en combinaties van die factoren;
• sociale spanningen door ongelijke verdeling van bezit, inkomen en welvaart, zowel binnen als tussen landen;
• grootschalige vernietiging van ecosystemen met het massale uitsterven van de talloze dier- en plantensoorten, met als uiteindelijk gevolg een verstoring van de leefomstandigheden op onze planeet; de afname van insecten met meer dan 75% is niet een gering probleem;
• gekken, bedriegers, leugenaars, onderdrukkers zijn aan de macht in invloedrijkste landen; soms hebben zelfs moordenaars het voor het zeggen;
• een Europa dat maar voortkreupelt ( maar in deze opsomming misschien nog wel het meest positieve), terwijl een gezond en sterk Europa zo hard nodig is;
• de opkomst van extreem rechtse bewegingen, niet zelden fascistisch van aard.

Als ik dit goed tot me laat doordringen dan zijn vele conclusies mogelijk. Maar één stijgt boven alles uit: Wij hebben wel heel slechte leiders die dit alles toelaten of eraan voorbij kijken, veroorzaken of nalaten te bestrijden. Hun manier van denken is niet gericht op het welzijn van mensen en het behoud van de Aarde, maar op een kortzichtig belang van kleine groepen en zelfs individuen.

Zijn er dan helemaal geen positieve ontwikkelingen? Zeker wel, vele zelfs, maar ik vrees dat de balans naar de verkeerde kant doorslaat. Het verschil zit hem in de grootschaligheid van de negatieve ontwikkelingen die vaak uitgaan van of gedekt worden door regeringen en machthebbers. De positieve krachten zijn meestal heel divers van aard en zijn het initiatief van (idealistische) individuen en groepen, ngo’s en andere krachten in het maatschappelijk middenveld. Al deze initiatieven ontstijgen zelden de kleinschaligheid. Ook deze brief is daarvan een voorbeeld.

Hoe onevenwichtig het krachtenveld ook is, ik vind dat er alle aanleiding is om mijn zorgen en ongenoegen te uiten over de toestand waarin wij onze wereld, onze Aarde hebben gebracht. Het is immers ook onze verantwoordelijkheid. Dit is niet de wereld die ik jou en mijn kinderen en kleinkinderen, en straks hun kinderen had willen nalaten. Zij zitten straks met onze gebakken peren.

Als je het met me eens bent dat het de hoogste tijd is om op te staan tegen hen die voorgaan in het plunderen van de Aarde en het bedreigen van de volkeren die haar bewonen, roep ik je op om tot actie te komen. Wat kunnen jij en ik doen?!

Laten we het eenvoudig houden. Ik heb deze brief als bijlage van een email naar jou en heel veel anderen gestuurd en gedeeld via de website. Als je achter de inhoud kunt staan, verspreid dan zelf deze brief in jouw netwerk, via e-mail, facebook of anders, en zet er je eigen naam en adres onder. Mijn hoop is dat er zodoende een kettingreactie ontstaat die zich misschien wel over de hele wereld verspreidt. Als alle ontvangers van mijn brief, en vervolgens alle anderen aanhaken, kan het heel snel gaan. Deze brief moet als een golf door de wereld trekken onder het motto:

 “Ik wil een planeet Aarde met een leefbare toekomst voor iedereen”.

  Hopelijk is deze brief voldoende inspiratie om met elkaar op te staan en duidelijk te maken dat wij niet langer accepteren dat ons geluk en dat van onze nazaten op het spel wordt gezet. Dat het kan, dat zien we aan de spontane opstand van de jeugd tegen het wapengeweld in de VS.

Ik heb niet voor niets jou aangesproken op je geweten. Er is geen tijd meer om hoofdschuddend en machteloos aan te zien dat de zekerheden onder de toekomst weg worden getrokken. Er zijn uiterst dringende redenen om in actie te komen. Dat kan op talloze manieren (vlieg niet of minder, eet geen of minder vlees, isoleer je huis, koop niet wat je niet nodig hebt, doe langer met je spullen, weiger plastic verpakking of stuur het terug, steun een milieuorganisatie of word lid van een partij die het oprecht goed met de wereld voor heeft; laat op zijn minst je mening horen waar je kunt; doe iets wat je nog niet eerder deed; laat je fantasie erop los). Onderneem acties om de wereld en het klimaat te helpen.  Help om te redden wat er gered moet worden. Er is minder tijd dan we zouden willen.

Ik laat het verder aan jou over om alles wat binnen jouw bereik ligt bij te dragen aan een Aarde die over 10, 20, 50 jaar en langer nog in staat is om kansen te geven aan al het leven dat er zijn huis heeft.

Groet,

Bert Dijksterhuis        [email protected]  06 51980589